Even een ontbijtje scoren en dan pakken we in om weer op pad te gaan. Bjorn en Choco treffen we bij de auto. We laden weer alles in en laten Vegas achter ons.
We gaan de staatsgrens weer over en rijden nu in de staat Utah.
We rijden door naar Zion NP. Ook daar kunnen we zo naar binnen. Bij het visitor center zoeken we een parkeerplek maar het staat aardig vol. Gelukkig kunnen we nog even stoppen voor een plaspauze. Dan besluiten we maar door het park te gaan rijden en te stoppen bij de viewpoints. De naam Zion kreeg het park van de mormoonse pioniers in 1860.
Tegen de middag rijden we aan de andere kant het park uit. Hier kom ik zeker nog eens terug om het uitgebreider te bekijken. Heb het idee dat we veel missen.
We stoppen bij een diner / benzinestation / winkel en bestellen met z'n vieren een grote pepperoni pizza. Hij smaakt prima en is binnen no time op.
Voor we bij Bryce aankomen stoppen we eerst bij Red Canyon. Hier vind je hoodoos en andere mooie rotsformaties. Ook hier lopen we een rondje en maken foto's.
Bryce Canyon dankt zijn naam een de mormoonse pionier Ebenezer Bryce, die van 1875 tot 1880 aan de voet van Bryce canyon woonde. De canyon is beroemd door zijn unieke rotsformaties. Door de samenwerkende krachten van vriezen en dooien worden de kalk- en zandsteenformaties langzaam geërodeerd en vormen zo de zogenaamde hoodoos.
Ook hier beperken we ons tot de viewpoints. We moeten later in de avond nog een stuk rijden naar ons eindbestemming. Het is echter geen straf om dit uitzicht te zien.
Na uitgebreide fotosessies rijden we naar ons hotel voor die avond in Panguith. Het is een apart motel en we hebben het idee dat we in Psycho terecht zijn gekomen. Maar goed het is weer schoon en de kamer is oke.
Het dorp zelf stelt niks voor. We lopen een paar blokken en komen dan een winkel tegen met Cowboy Collectibles. Altijd leuk om even te gaan kijken. Niks is te gek en de winkel staat echt vol met rotzooi.
We hebben het wel gezien en hebben honger. Bij het Cowboy Smokehouse (geloof het enigste restaurant in town) is nog een plekje. In de hoek zit cowboy Willy op zijn gitaar te tokkelen. We bestellen allemaal een 14oz steak. Er is niet overheen te kijken zoveel vlees. Ik prop en ik prop maar het lukt me niet om deze op te krijgen. De jongens natuurlijk wel.
Na het eten lopen we terug naar het hotel en ploffen op bed. Tijd om te gaan douchen en slapen. Morgen lange rit naar Monument Valley.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten